Słowo do Słowa

To właśnie „Pan Nutka”:) prowadził szkolny chór i choć kariery solowej nigdy nie zrobiłam, to co sobie tam pośpiewałam to moje:) Chór jak wiadomo jest już zakurzonym wspomnieniem, ale miłość do muzyki pozostała, więc „solówki” nadal ćwiczę, tyle, że w domowym zaciszu, szczególnie w kuchni, podczas gotowania:)

 Dźwięki, oczywiście nie te moje, sprawiają, że od razu czuję inną energię i w ogóle nie wyobrażam sobie bez nich życia, dlatego słucham ulubionych dla ucha tonów, gdzie tylko się da…

50-lecie festiwalu w Opolu, które powtarza ostatnio Telewizja Polska sprawiło, że odżyły muzyczne wspomnienia. Wiele z nich kojarzy mi się z beztroskim dzieciństwem, rodzinnymi wakacjami nad morzem i oczywiście z „Latem z radiem”. To niesamowite, że mimo upływu lat te piosenki wciąż mają się świetnie i nie tracą na aktualności… Obecnie, coraz trudniej szukać dobrego tekstu we współczesnych utworach, ponieważ często są to tylko łatwe do przewidzenia rymy… i żadnej historii do opowiedzenia. Wiele z nich kończy się razem z sezonem i w przyszłości trudno będzie pamiętać, że w ogóle były kiedyś śpiewane… Jednak w tym zalewie beztalencia, wciąż można znaleźć muzyczne perełki i jak już taka dotrze do mnie swoim słowem, czy dźwiękiem, to będę odtwarzać bez końca:) Tak było kiedyś z piosenkami żydowskimi Justyny Steczkowskiej, krążkiem Adele – „19″, a potem „21″, czy płytami Eltona Johna…

Teraz znowu mnie dopadło i bez przerwy puszczam utwory Zaz, którą odkryłam przypadkiem… Nie muszę dodawać, że poszerzyłam już swoją płytowa kolekcję o jej krążek… i to wcale nie ze względu na język:) Posłuchajcie…

Zaz 1

Zaz 2

Zaz 3

 A, żeby nie czekać do następnego opolskiego jubileuszu, nabyłam też kilka polskich „staroci” i teraz mogę poprowadzić swój festiwal piosenki, bez względu na porę roku… Przy okazji znów sobie trochę pośpiewam, a może i nawet potańczę:)