Słowo do Słowa

Nadszedł czas, by pokazać kilka zdjęć z Wezuwiusza… podobno jednego z najniebezpieczniejszych wulkanów świata.

Na szczęście nie uaktywnia się od 1944 roku, ale i tak nie zamieszkałabym nigdy w tej okolicy, ani nawet w jego dalszym sąsiedztwie, bo zwyczajnie nie wiadomo, kiedy zechce się obudzić… Te odwiedziny jednak będę naprawdę długo i mile wspominała!

Wezuwiusz złą sławę zyskał w 79 roku, kiedy swoim wybuchem doszczętnie zniszczył pobliskie Pompeje oraz Herkulanum, pokrywając je prawie 7 metrowym pyłem i grzebiąc żywcem mieszkańców w temperaturze 600 st. Celsjusza.

Wysoki na 1281 metrów, ze średnicą krateru 500m i głębokością 230m już w zeszłym roku kusił mnie, by spojrzeć na niego z mniejszego dystansu, ale z powodu napiętego planu nie udało się go włączyć do naszego zwiedzania. W tym roku, z obawy, że znów coś może stanąć nam na przeszkodzie zaspokojenia tej wulkanicznej ciekawości, byłam gotowa poznać go osobiście już bezpośrednio po przylocie do Neapolu;) Na szczęście rozsądek wziął górę nad emocjami i zaplanowaliśmy tę wycieczkę na spokojnie i już bez zbędnych bagaży.

Szczerze odradzam wjazd na wulkan z tzw. lokalnymi biurami podróży, które co kilkanaście metrów oferują transport w obie strony za €15, ponieważ żeby wrócić z tym samym przewoźnikiem i bez dodatkowych kosztów, trzeba w ciągu 90 min. dojść wytyczoną  trasą parku narodowego do celu i zejść na dół w poszukiwaniu swojego kierowcy. No, chyba, że lubicie taką sportową turystykę. Osobiście za długo czekałam na to spotkanie z górą, żeby później biegać z zegarkiem w ręku, zamiast cieszyć się spacerem w miejscu jakże innym niż te, które wcześniej widziałam.

W tym celu, z przystanku przed teatrem w Pompejach, wzięliśmy autobus firmy EAV bus, spisaliśmy godziny powrotne, pamiętając o ostatnim kursie:) i dojechaliśmy nim do bramy parku za €3.10 w jedną stronę. Wróciliśmy w dogodnym dla nas momencie, dzięki temu ani czas ani nikt inny nas nie gonił…

Udało się – misja się powiodła i Wezuwiusz został zdobyty:)

Praktyczne informacje:
1. Park narodowy jest bardzo dobrze skomunikowany z okolicznymi miastami.
Można łatwo do niego dotrzeć pociągiem z Neapolu (linia Circumvesuviana, co 20 min.), czy z Sorrento (bilet kosztuje €6 w obie strony) i następnie przesiąść się w Pompejach lub w Ercolano – Scavi na wspomniany wyżej autobus albo ostatecznie skorzystać z lokalnych agencji turystycznych. Bilet do parku kosztuje €10 i jest sprzedawany w widocznym budynku przy autobusowym parkingu.

2. Kondycyjnie wycieczka jest łatwa, ale trzeba pamiętać, że to jednak góra, pełna żwirowego podłoża i ze zmienną pogodą, dlatego zdecydowanie odradzam typowo letnie obuwie. Najlepiej dotrzeć tam przed południem, ponieważ późniejsze słońce rzuca cień na całą trasę i taka wycieczka mija się z celem.