Słowo do Słowa

Malowniczo-artystyczne Collioure sprawia, że z łatwością można spędzić tam cały dzień na obcowaniu ze sztuką, spacerach kolorowymi uliczkami albo zwyczajnym siedzeniu w jednej z kafejek z ulubioną książką. Wierzcie mi, że w miejscu, gdzie Pireneje stykają się z Morzem Śródziemnym nie trzeba wiele, bo tam natura maluje własne obrazy:) Kiedy budzące się słońce znów zapowiadało nam piękny dzień postanowiliśmy wybrać się do sąsiedniego miasteczka – Port Vendres, oddalonego od Collioure zaledwie trzy kilometry. Z uwagi na niewielką odległość między nimi, to droga na dworzec jest dłuższa niż sama jazda pociągiem, dlatego zrobiliśmy sobie pieszy spacer, bo to uwielbiamy, wybierając oczywiście tę bardziej okrężną drogę…

z widokiem na Collioure

i masyw górski Alberes, którego najwyższy szczyt Pic du Néoulousm wynosi 1256 m n.p.m.

Nieodłącznym elementem tamtejszego krajobrazu są winnice, które mając tak idealne warunki klimatyczne, gwarantują swoim właścicielom owocne plony…

Z uwagi na górzyste ukształtowanie terenu, wciąż używa się tutaj do pracy prostych narzędzi ręcznych, których pierwowzory debiutowały na tym terenie w XIII wieku.

Jak dowiedzieliśmy się w jednym z lokalnych sklepów, okolice Collioure sprzyjają produkcji win wytrawnych, natomiast położone 7 km dalej Banylus-sur-Mer, win słodkich.

Dla mnie spacer w takich okolicznościach przyrody mógł trwać wiecznie, ale ostatecznie podążaliśmy dalej zaplanowaną wcześniej trasą…

aż dotarliśmy do… PORT VENDRES.

To jedyny naturalny, głęboki port Roussillon, z autentyczną rybacką atmosferą, w którym na co dzień cumują prywatne łodzie, wpływają statki wycieczkowe, a nawet promy pasażerskie. Czas płynie tu jeszcze wolniej niż w Collioure, a różnego rodzaju owoce morza są podawane tu na równi z innymi przysmakami kuchni francusko-hiszpańskiej.

Jedną z atrakcji turystycznych jest przejażdżka… kutrem, a wśród serwowanych dań rybnych – sardynki:)

Ciąg dalszy oczywiście nastąpi, a ja już teraz życzę Wam słonecznego weekendu!