Z wizytą w Norwegii – OSLO, cz. 3
przez Ola @ Listopad 10, 2022
Nasz ostatni dzień w stolicy Norwegii, zaczęliśmy od spaceru po bulwarze handlowym, nazwanym na cześć Króla Karola III Jana – Karl Johans gate.
Ten kilometrowy odcinek to główna ulica miasta, łącząca Pałac Królewski
z norweskim Parlamentem
Karl Johans gate nie jest niestety deptakiem, wyłączonym dla ruchu, ale i tak warto tam zajrzeć, ponieważ skupia wzdłuż siebie zielony skwer, Teatr Narodowy, budynek Uniwersytetu, no jak na ulicę handlową przystało, również sklepy znanych marek. Wspomniany wcześniej Pałac, po raz pierwszy stał się domem dla rodziny królewskiej w 1905 roku i jest nim do dziś. Dla zwiedzających udostępniane są tylko niektóre ze 170 pokoi, które można obejrzeć wyłącznie w okresie letnim, dokładnie od połowy czerwca do końca sierpnia i to wyłącznie z przewodnikiem. Nam nie było dane ze względu na wcześniejszy termin pobytu, dlatego poszliśmy dalej w miasto, bez większego żalu;)
Na tej samej ulicy, pod numerem 31 znajduje się Grand Cafe, XIX-wieczna kawiarenka mojego ulubionego norweskiego dramaturga – Henryka Ibsena, który mieszkał w Oslo przez 7 lat od 1850 roku i regularnie ją odwiedzał. Miał tam swój stolik, przy którym do dziś można zasiąść, by wypić kawę, a kto wie, może napisać nawet jakąś książkę…
Nina Witoszek w swojej książce – „Najlepszy kraj na świecie”, twierdzi, że „(…) dzisiejsza Norwegia jest krajem, któremu niewiele brakuje do Emiratów Arabskich czy Kataru, gdzie nie musi się robić nic innego, jak tylko cieszyć się życiem.” Spacerując po Oslo i przyglądając się jego mieszkańcom trudno się z tym nie zgodzić. Nikt nigdzie nie biegnie, za niczym nie goni, tylko zwyczajnie kontempluje codzienność, gdzie do celu chodzi się w swoim tempie i to często niespiesznie…
By tego doświadczyć, nie musiałam iść do parku, czy w inne spokojniejsze miejsce. To wszystko sprawia, że nawet na ulicy w centrum Oslo (podobnie jak w Kopenhadze) można się poczuć zrelaksowanym jak na prawdziwych wakacjach, w przeciwieństwie do Londynu. Niestety, w brytyjskiej stolicy turyści w centrum miasta nie mają szansy przyglądać się zabytkom, ponieważ zabiegani mieszkańcy niosą ich po chodnikach (czy do podziemnych stacji) swoją falą, której lepiej się poddać… niż zostać zdeptanym.
W takim błogostanie dotarliśmy do dawnej, typowo robotniczej dzielnicy - Grünerløkka, obecnie pełnej kolorów i hispsterskiego klimatu części Oslo. Znajdziecie tam mnóstwo second-hand’ów, kafejek oraz sztuki ulicznej, która rozjaśnia miasto nawet przy pochmurnym niebie…
Na to miejsce nie mieliśmy żadnego planu i chyba każdemu polecam po prostu kluczyć barwnymi uliczkami i chłonąć ten klimat…
W okolicy znajduje się food market - Mathallen, gdzie pod jednym dachem czekają na swoich gości punkty gastronomiczne z pysznościami z całego świata. Choć, trudno w to uwierzyć, to próżno szukać tam lokalnych przysmaków, co rozczarowało mnie już w 2018, podczas mojego pierwszego pobytu…
Oprócz typowych jadłodajni, można znaleźć tam stoiska spożywcze ze świeżymi produktami, z których już później w domowej kuchni można samemu być sobie szefem i wyczarować własne kompozycje smakowe.
Mimo, że niebo nadal pozostawało jasne, to wieczór był już w pełnym rozkwicie, dlatego musieliśmy pożegnać się z miastem,
by kolejnego dnia stawić się bez spóźnienia na stacji kolejowej, gdzie czekała na nas kolejna norweska atrakcja turystyczna, ale o tym już następnym razem.
Cdn…
Z wizytą w Norwegii – OSLO, cz. 2
przez Ola @ Październik 31, 2022
Następnego dnia rano w Oslo świeciło pięknie słońce, więc podjechaliśmy do przystani Aker Brygge, by popłynąć małym promem dokoła okolicznych wysepek.
Na Linię B1, bo o niej mowa obowiązuje bilet do 1-szej Strefy, który z zapasem czasu w obie strony dostarczył nas na ląd. Jeśli nie macie konkretnego celu to polecam właśnie tę trasę, ponieważ prom wypływa codziennie, regularnie co 30min, dopływając w kolejności do brzegu wysp: Hovedøya, Lindøya øst, Gressholmen, Bleikøya, Nakkholmen oraz Lindøya Vest.
Poprzednim razem, gdy byłam w Oslo w 2018 roku też zabrałam dziewczyny w morze;) tyle, że wtedy tylko ja przez cały rejs stałam na otwartym pokładzie przy temperaturze -6 stopni, podziwiając zastane krajobrazy, gdy reszta wycieczki rozgrzewała się herbatą z termosu, delektując się widokami z oszklonego pomieszczenia;) W tym roku, mimo zupełnie innej temperatury też nie było tłumów, dzięki czemu w obie strony czuliśmy się jak na własnej łodzi.
Małżonowi spodobało się na tyle, że od razu chciał powtórzyć tę samą trasę, ale na szczęście bezproblemowo zszedł na ląd;) Choć niebo w ciągu dnia zmieniało swój odcień kilkukrotnie, to nadal pozwalało przyjemnie spacerować po mieście…
Jednym z punktów, do którego chcieliśmy dotrzeć była m. in. właśnie ta portowa okolica, przylegająca do przystani Aker Brygge. Dosłownie na każdym kroku widać tam wyraźnie mieszankę stylu, co sprawia, że łatwo zatracić się na długie godziny, podpatrując nieoczywiste rozwiązania, wykorzystane w budynkach mieszkalnych,
czy tych… użyteczności publicznej jak znajdujące się tam… Muzeum Sztuki Współczesnej.
W tej części Oslo, sztuka leży dosłownie na ulicy… dlatego odkrywanie miasta było prawdziwie dizajnerską ucztą zarówno na powietrzu…
jak i wewnątrz, w przesiąkniętych sztuką galeriach i sklepach.
Chcąc przedłużyć sobie pobyt w tej okolicy, przysiedliśmy na kawę w Kaffebrenneriet i obserwowaliśmy miejskie otoczenie:) Szybko wyobraziłam sobie siebie w tym miejscu…
W dalszej części dnia, dla odmiany poszliśmy zobaczyć najstarszą zabudowę miasta.
Domy przy ulicy Damstreslet i Telthusbakken datuje się na XVIII wiek, z których najstarszy powstał w 1756 roku.
Niestety ulice są bardzo krótkie, ale ilość kolorów na metrze kwadratowym i możliwości fotografowania wszystkiego, co się tam mieści, może przeciągnąć spacer w bardzo długie minuty…
Małżon, czując niedosyt morskiego klimatu, zamarzył sobie, by wrócić do Aker Brygge na zachód słońca. Po drodze podeszliśmy jeszcze na wzgórze, na którym stoi Twierdza Akershus z XVII wieku, która, broniąc miasta, dzielnie odpierała wrogie ataki, a z czasem pełniła także funkcję więzienia.
Dziedziniec jest otwarty dla zwiedzających, ale już nie po godz. 21;) Nas zwyczajnie zmyliło dzienne światło, dając wrażenie późnego popołudnia, a nie wieczoru… Wystarczyło tylko spojrzeć na zegarek:) Mieści się tam budynek Muzeum Sił Zbrojnych oraz Muzeum Norweskiego Ruchu Oporu.
Przedostani dzień pobytu w stolicy Norwegii pożegnaliśmy dzień na promenadzie, zamykając klamrą tę część miasta i już po godz. 23, ale wciąż przy jasnym niebie, wróciliśmy do swojego tymczasowego domu…
Cdn…
Z wizytą w Norwegii – OSLO, cz. 1
przez Ola @ Październik 23, 2022
Nawet nie wiem jak i kiedy dokładnie, mój plan na ponowną wizytę w Norwegii nabrał wyraźnych rumieńców, ale zawsze, gdy tylko możliwości urlopowe pozwalają na wyjazd, to jestem w stanie spakować się w ułamku sekundy.
Moje pierwsze spotkanie z Oslo w 2018 roku przypadło na listopad i był to typowo babski wyjazd zobacz tutaj Jak na późną, skandynawską jesień przystało, zaoferowała wówczas swoim turystkom zaledwie 6 godzin dziennego światła ze słońcem wzniesionym ledwie ponad linię horyzontu. Pomimo tego i tak zobaczyłam na tyle dużo, by chcieć wrócić tam ponownie i pokazać Małżonowi to interesujące miasto. Udało się! Przyjechaliśmy tam wczesnym latem, mając pomiędzy wschodem, a zachodem słońca aż 11 godzin dziennego światła do dyspozycji.
Tym razem chciałam pomieszkać z dala od centrum miasta, by pobyć w typowym, skandynawskim domu. Jak zwykle, dzięki aplikacji Airbnb znaleźliśmy odpowiednie miejsce w cichej dzielnicy, a jednocześnie dobrze skomunikowanej z centrum miasta linią tramwajową.
Stamtąd mieliśmy również niedaleko do stacji metra Nydalen i wciąż rozwijającej się wokół niej części miasta, która jest doskonałym punktem startowym by pospacerować wzdłuż rzeki Akersleva…
i wziąć prawdziwie głęboki oddech wśród rozłożystych drzew.
Przy okazji kolejnego, zielonego przystanku zajrzeliśmy do Frogner Park, w którym znajduje się ponad 200 naturalnej wielkości ludzkich rzeźb, dłuta norweskiego artysty – Gustava Vigelanda, które tego dnia podpatrywaliśmy prawie sami. Niestety nie było możliwości zagłębić się w zieleni tego parku na dłużej, by poznać go wnikliwiej, ponieważ jest ogromny, a czas był jak zwykle ograniczony.
Nie mogłam nie pokazać Małżonowi budynku Opery, którego budowa pochłonęła 4mld koron i który od siedmiu stuleci jest największym budynkiem powstałym dla jakiejkolwiek instytucji kultury w Norwegii.
Kojące dla oczu wnętrza były idealną miejscówką, by usiąść na kawę z widokiem na portową część - Bjørvika,
gdzie znajduje się też Muzeum Sztuki. Nazywane jest od 2020 roku Muzeum Muncha, ponieważ upamiętnia życie i twórczość norweskiego malarza – Edwarda Muncha,
chyba najbardziej znanego ze swojego obrazu – „Krzyk”, namalowanego w 1893 roku.
Jak to w Skandynawii bywa, pogoda przypomina często angielskie klimaty, ale na szczęście podczas naszych miejskich spacerów nie musieliśmy zmieniać przez nią swoich planów, co najwyżej ulegały tylko lekkiej modyfikacji:) Temperatura powietrza była wciąż adekwatna do pory roku i nic ponad przelotny deszcz, nie utrudniało nam dalszego odkrywania miasta…
Przed końcem dnia podeszliśmy jeszcze do Ratusza, wybudowanego z czerwonej cegły, którego fasadę zdobi święty Hallvard – patron Oslo, w którym wręcza się Pokojową Nagrodę Nobla.
Mimo, że miasto nie jest spójne architektonicznie, to ma to coś, co sprawia, że nie chce się wracać do domu, szczególnie, gdy po godzinie 22 wciąż mieliśmy dzienne światło…
Po spacerze bardziej okrężną drogą przez centrum miasta, wróciliśmy na swoją bazę, by pomieszkać trochę w tej przytulnej, norweskiej zabudowie i opracować plan na dalsze zwiedzanie…
Co ciekawe, w Kopenhadze, w każdym oknie widać świeczki, a w Oslo, zauważyliśmy stojące na parapetach lampki, których światło równie przyjemnie buduje nastrój, koi mieszkańców przytulną atmosferą i sprawia, że Lykke nie jest tylko pusty słowem, a realną koncepcją na udane życie i szczęśliwy dom…
Cdn…
.