Słowo do Słowa

Grzebanie w zdjęciach po powrocie z wakacji to symboliczne przedłużanie urlopu, ale przez to zrobiło się tu trochę… monotematycznie, dlatego postanowiłam na chwilę zejść z beskidzkiego szlaku i zabrać Was do… Cymru, czyli do Walii, gdzie spędziłam poprzedni weekend.

Ten wyjazd sprawił, że znów poczułam się jak na wakacjach – pakowanie niezbędnych rzeczy do plecaka, analizowanie przygotowanych tras przejść i nocleg poza domem. To był idealny moment na odkrywanie nowego lądu, ponieważ po powrocie z gór, nogi wciąż czuły niedosyt i… oczy też:)

Wyruszyliśmy z londyńskiej Victorii autobusem i choć starałam się rejestrować wzrokiem nowe miejsca po trasie, to i tak większość tej pięciogodzinnej drogi do Swansea przespałam;) Wygląda na to, że zaspało też słońce, bo nie wjechało z nami na teren Walii, a już za Cardiff niebo pociemniało na dobre i tak zostało do końca dnia. To był jednak za krótki pobyt, żeby narzekać na walijskie chmury i czekać spokojnie aż przestanie padać deszcz. Jak to mówią to nie pogoda jest nieodpowiednia, tylko ubrania, dlatego po godzinie od przyjazdu, wzięliśmy ze sobą urozmaicone wdzianka i ruszyliśmy pieszo w stronę Mumbles, którego nazwa w oryginalnym, walijskim języku nie ma żadnej samogłoski – Mwmbwls, więc wymówienie tego, to prawdziwe wyzwanie:)

Do celu mieliśmy jakieś 7 kilometrów, a gęstniejąca mgła coraz bardziej zabierała nam go z oczu.

Trzymając się konsekwentnie linii brzegowej… Morza Celtyckiego, szliśmy do przodu, dokumentując aparatem otoczenie

i bardzo późnym popołudniem udało nam się dotrzeć do miasteczka.

Tam, czas kurczył się niesmowicie, dosłownie ciemniało w oczach, dlatego musieliśmy zrobić szybkie rozpoznanie terenu, by tak jak to było wcześniej zaplanowane,

dotrzeć do tamtejszego molo, które jak się okazało na miejscu, było akurat wtedy w remoncie :(

Mimo to i tak byliśmy bardzo zadowoleni, ponieważ cel został osiągnięty i nasza wycieczka zakończyła się dokładnie tam, gdzie chcieliśmy – z widokiem na latarnię i wody Morza Irlandzkiego – w miejscu, gdzie można było jedynie zawrócić albo… popłynąć łodzią ;)

Łodzi dla nas nie podstawiono, a nie było też sensu wracać pieszo tą samą trasą, do tego w całkowitych ciemnościach, dlatego… spontanicznie postanowiliśmy wstąpić na drugą połowę meczu (Holandia – Brazylia) do lokalnego pubu i poczekać w towarzystwie Brains’a:) na ostatni autobus.

Po przyjeździe do Swansea, zaoszczędzony czas wykorzystaliśmy jeszcze na krótki spacer po mieście… a potem na zasłużony sen;)

Kolejny dzień w Walii zaczął się o g. 6.30, ale… o tym już następnym razem:)